หลักการหล่อเย็นแม่พิมพ์ฉีดพลาสติก
อัตราการแลกเปลี่ยนความร้อน ระหว่างพลาสติกที่ฉีดชิ้นงานกับแม่พิมพ์ เป็นปัจจัยที่มีผลในเรืื่องของความประหยัดของแม่พิมพ์ ความร้อนที่นำ้พลาสติกนำเข้ามานั้นต้องระบายออกจากเนื้อพลาสติก จนชิ้นงานมีสภาวะเย็นตัวพอที่จะปลดออกมาได้ เวลาที่ต้องใช้เพื่อให้บรรลุถึงสภาวะเช่นนี้ก็คือเวลาในการหล่อเย็น (Cooling Time) ปริมาณความร้อนที่จะนำออกจากชิ้นงานขึ้นอยู่กับอุณหภูมิของน้ำพลาสติก อุณหภูมิปลดชิ้นงาน และความร้อนจำเพาะของพลาสติกแต่ละชนิด
คุณภาพของชิ้นงาน ขึ้นอยู่กับความคงที่ของการควบคุมอุณหภูมิในแต่ละรอบ ประสิทธิภาพของการแลกเปลี่ยนความร้อนในแม่พิมพ์ จะมีผลอย่างมากต่อประสิทธิภาพของการผลิต แม่พิมพ์จะต้องถูกทำให้เย็นหรือร้อน ก็ขึ้นอยู่กับพลาสติกที่ใช้ (เทอร์โมพลาสติกหรือเทอร์โมเซ็ท) อุณหภูมิผิวนอกของแม่พิมพ์และสภาพแวดล้อม กระบวนการหล่อเย็นในแม่พิมพ์ฉีดพลาสติก จะอาศัยหลักการแลกเปลี่ยนความร้อนดังนี้
-การนำความร้อน (การถ่ายเทความร้อนภายในเนื้อพลาสติกและเหล็ก)
-การพาความร้อน (การถ่ายเทความร้อนโดยของเหลวหรือก๊าซ พาความร้อนจากของแข็งหรือกลับกัน)
-การแผ่รังสี (การถ่ายเทความร้อนในรูปเคลื่อนแม่เหล็กไฟฟ้า)
การออกแบบระบบหล่อเย็นมักถูกมองว่าเป็นเรื่องเล็ก ผู้ออกแบบแม่พิมพ์ไม่ค่อยให้ความสำคัญในการกำหนดขนาดและการจัดวางช่องหล่อเย็น และปล่อยใหช่างแม่พิมพ์ทำตามที่เห็นสมควร
ระบบหล่อเย็นที่มีขนาดใหญ่เกินไป อาจนำไปสู่สภาพความเค้นที่มองไม่เห็นในชิ้นงานขนาดเล็กหรือการโก่งงอในชิ้นงานขนาดใหญ่ และถึงขั้นร้าวในชิ้นงานขนาดใหญ่ที่มีผนังบาง เนื่องจากการเย็นตัวเร็วเกินไป ขณะที่การหล่อเย็นที่ไม่เพียงพอจะทำให้รอบการฉีดนานขึ้น ซึ่งมีผลทำให้ค่าใช้จ่ายในการฉีดพลาสติกสูงขึ้น
